باتری‌‌هایی كه پرینت می‌‌شوند

این باتری‌‌ها از دو لایه از نانولوله‌‌های كربنی و برگه‌‌ای از فلز روی درست شده‌‌اند كه روی هم كمتر از یك میلی‌‌متر ضخامت دارند. در این سه لایه شمار زیادی نانولوله‌‌ی كربنی می‌‌توان جای داد. آن‌‌ها شبكه‌‌ای از نانوله با آرایش گتره‌‌ای تشكیل می‌‌دهند كه بار الكتریكی را با كارآمدی بیشتر هدایت می‌‌كند.
جرج گرانر و همكارانش در دانشگاه كالیفرنیا برای ساختن این باتری نخست لایه‌ای از نانولوله را به صورت "جوهر نانولوله" روی سطحی ته‌نشست كردند. این لایه به صورت گردآورنده‌ی بار الكتریكی رفتار می‌كند و جریان را از باتری برداشت می‌كند. سپس لایه‌ای از جوهر نانولوله آمیخته با گرد اكسید منگنز و الكترولیت‌ها(كه بار الكتریكی را درون باتری جابه‌جا می‌كنند) روی آن گذاشته شد. این لایه به صورت كاتد رفتار می‌كند. سرانجام، تكه‌ای از برگه‌ی روی به كار رفت كه به صورت آند رفتار می‌كند.
پژوهشگران با روش مشابهی به ساختن ابرخازن‌ پرداختند تا آن را با باتری تركیب كنند و از این راه بر توان باتری بیفزایند. از آن‌جا كه هم باتری و هم ابرخازن را در دمای اتاق می‌توان ساخت، تولید انبوه این باتری با روش‌های پرینت‌گری امكان پذیر است.